Η τέχνη ως τρόπος γνώσης, προσφέρει ένα μονοπάτι στη συμμετοχή στη ζωή (Allen 1995, στη Lussier 2010). Μια μορφή τέχνης είναι και ο χορός. Κατά την H’ Doubler (1940), ο χορός ως τέχνη χρειάζεται και παρέχει τεράστια οφέλη και αξίες στις ζωές των ανθρώπων. Ο χορός θεωρείται τέχνη ανάλογη με άλλες μορφές τέχνης, όταν το αποτέλεσμα χαρακτηρίζεται από αισθητική ευχαρίστηση (Smith-Autard 1994).

Ως έργο τέχνης, ο χορός προβάλλει την πορεία από το γνωστό στο άγνωστο, ή εμβαθύνει αυτό που ήταν ήδη κατανοητό, από μια άλλη οπτική (Blom και Chaplin 1982). Μέσα από το χορό δεν αντανακλάται μόνο η σκέψη του νου, αλλά δια μέσου του σώματος, ο χορός ως τέχνη παρέχει ευκαιρίες για την εμφάνιση του ολοκληρωμένου εαυτού(Greene 1995, στη Lussier 2010).

Όλοι οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να βιώσουν την εμπειρία του να εκφραστούν μέσα από το σώμα τους. Το σώμα δεν χρησιμοποιείται μόνο εργαλειακά αλλά και ως μέσο για γνώση.